อีกแล้วครับท่าน....
ก็เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมาน่ะ ก่อเหตุจ๋อยอีกแล้วซิคะ อาการเสล่อเป็นปกติแต่ผลนี่มูลค่าทางใจหลายอยู่อุ้ม iBook (พร้อมสายที่ติดห้อยรุงรัง) จะเอามาเล่นนอกห้อง แต่สายเจ้ากรรมดั๊นไปเกี่ยวพนักพิงเก้าอี้จะไม่มาก็ไม่บอก
ไอ้เจ้าของก็ดันทุรัง แทนที่จะดูก็ไม่ดู ดึงมัน 2 ที จน iBook หล่นกระแทกดัง 2 ปั๊ก เฮ้อ............น้ำตาแทบร่วงค่ะ
iBook อยู่ในท่านอนคว่ำกับพี้น(จอลง) + sleep อยู่ ที่รู้ๆ รีบอุ้มประคองอย่างทะนุถนอม(ช้าไปแล้ว) แล้วนำไปเปิด
ปรากฎว่า จากแอปเปิ้ลแหว่ง 1 ลูกตรงกลาง กลายเป็น แอปเปิ้ลผีสิงอยู่ด้านข้างทั้ง 2 ข้าง เป็นเส้นยึกยือ พอรอซักแป๊บอะค่ะ
มีการผสมผสานลายเส้นเต็มจอเลย แฮะๆ ดูไม่ออกซักนิดว่ามันมีความหมายในเชิง abstract ว่าอย่างไร (จริงๆ น่ะ ขำไม่ออกเลยค่ะ น้ำตาคลอเบ้าอย่างกับดูหนังบู๊ล้างผลาญ)
คิดดู คิดดู เมื่อ 2-3 อาทิตย์ก่อน เจ้า O2 น้อยเพ่ิงตกในกาละมังน้ำหมาไป รอดมาได้ เฮ้อ........
คราวนี้หลังจากพาไปหาคุณหมอแงะแล้ว ไม่รู้จะหายดีรึเปล่า
ตอนไปหาคุณหมอ(ไม่ได้ขออนุญาตบอกชื่ออะค่ะ) คืออาการกลัวหมอ แค่แงะก็หาย แต่....พอกลับถึงบ้านนี่ เปิดกี่ทีก็เป็นลายเส้นเหมือนเดิมเลยค่ะ
ความจ๋อยเริ่มเข้าครอบงำมากขึ้นๆ
สายวันจันทร์ น่านะ ลองหน่อยน่า แถมถามไปทั่วทุกสารทิศว่าจะทำฉันใดดี พอเปิดได้ซัก15 นาที ปรากฏว่าจอใช้ได้แล้วค่ะ
โอว.....พระเจ้าจอร์จ.....ช่างวิเศษอะไรเช่นนี้ ^_^
วันนี้ ดา ดา ดา ดา เปิดก็ยังใช้พิมพ์แทนพิมพ์ดีดได้อยู่เนี่ยอะค่ะ เปิดมาตั้ง 7-8 ชม. แล้ว ดีใจจัง ^____^
พรุ่งนี้ไม่รู้เป็นไง
แต่ก็นะ จุ๊บ จุ๊บ จุ๊บ เพี้ยง หายนะ :)
.
.
จั่น : ไม่ไปโพสถามใน freemac อะ
แนน : โฮย....ไม่อะ อาย
posted by nan @ 6:14 PM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home