Monday, July 31, 2006

เห็บหมา

ลองนึกดูสิคะ ว่าถ้าชีวิตนึง(ชาติไหนซักชาตินึง) เป็นเห็บ ตั้งแต่เกิดมาอยู่กะแม่ก็อยู่บนอาหารแล้ว
ถ้าโชคดีก็อาจได้อาศัยอยู่บนอาหารตลอดชีวิต นี่เป็นเห็บที่สมบูรณ์แบบ หรือเห็บในอุดมคติ เกิดมาพร้อมรูปสมบัติ(?) และทรัพย์สมบัติ
แต่ชีวิตเห็บก็คงไม่ง่ายขนาดนั้น
บางทีอาหารก็ใช้ตีนของมันเขี่ยเราจนหลุดกระเด็น (เราก็แค่รู้สึกว่ามีการเปลี่ยนที่อยู่กระทันหัน จากแรงกระแทกอะไรซักอย่าง) แล้วเราก็ต้องเดินหาอาหารแหล่งใหม่ เราคงมีจมูกสำหรับดมกลิ่น หรือประสาทสัมผัสที่รับความร้อน ที่เป็นพื้นที่มีอุณหภูมิเท่ากับสิ่งมีชีวิตเลือดอุ่น(เหยื่อใหม่หรือเก่าก็ไม่รู้) เคลื่อนไหวตลอดเวลา
บางครั้งเราก็เจอแหล่งอาหารใหม่ บางทีก็เป็นแหล่งอาหารเก่า เราคงจำรสชาติได้มั้ง เรากินอาหารโดยการเอาปากเจาะไปที่พื้น
ในแต่ละแหล่งอาหาร(ตัวหมา) มีพื้นที่สำหรับให้เจาะกินอยู่ตั้งเยอะ ในแต่ละที่รสชาติคงต่างกัน เช่นพื้นที่หู ลำตัว หาง ง่ามเท้า ก้นหมา
ตรงไหนรสชาตดีที่สุด อืม.......จำไม่ได้แล้ว :)
การขับถ่ายน่ะเหรอ เราไม่ต้องไปไหนเลยถ้าได้เจาะปากเข้ากับอาหารแล้ว ก็ขี้มันตรงนั้นน่ะแหละ ใครๆ ก็ทำกันอย่างงี้
sex ล่ะ เมื่อถึงวัยคงมีตัวผู้มาหาเราเอง หรือถ้าเราเป็นตัวผู้เราก็จะเดินไปหาตัวเมียโดยการตามกลิ่น (ตัวเมียตัวใหญ่กว่าตัวผู้) แล้วก็ไปผสมพันธุ์ และวางไข่ไว้แถวๆ นั้นแหละ โชคดีลูกๆ ก็จะฟักเป็นตัวให้เราเห็น โชคไม่ดีฝนตกลูกก็จะถูกน้ำพัดพาไป...
ชีวิตเราจะเรียบง่ายหรือหวือหวาน่าตื่นเต้น คงจะขึ้นอยู่กับเหยื่อมากกว่า
เหยื่อที่เคลื่อนไหวน้อย เราก็กินอิ่มนอนหลับ ขยายพันธุ์ได้ไว
เหยื่่อที่เคลื่อนไหวมาก มีผลให้ปากของเราแข็งแรงเป็นพิเศษ เพราะต้องเกาะให้มั่น
บางทีฝนตก แล้วฝนบางทีก็เป็นฝนมีพิษ ทำให้เราง่อยเปรี้ย หรือตายได้ บางทีก็มีแรงขัดถู จนเราถูกกระชากออกจากเหยื่อ หรือ
ปากเราก็หลุดติดไว้ที่พื้นก็ยังมี มีบางตัวที่เจอพายุร้อน ถูกคีบด้วยวัตถุดึงปากและตัวเราออกจากเหยื่อ แล้วถูกกดจนตัวแตกตาย หรือถูกจับไปอยู่ในที่ๆ เป็นของเหลวซึ่งพวกเราว่ายน้ำไม่เป็นนี่ ไม่นานก็ตายแล้ว
อาหารที่เรากินก็ทำให้เราตายได้เช่น อาหารเป็นพิษไง บางตัวอยู่ๆ ก็ฟีบลงจนแบนตายไปเลย
.
.
ในชาตินี้ เวลาที่จับเห็บได้ ก็จะปาไปนอกบ้าน มองตามแต่หาไม่เจอ แล้วก็คิดต่อว่ามันจะใช้เวลาเดินเท่าไหร่จึงจะมาถึงหมาเรา(เหยื่อของมัน) หรือมันจะเจอเหยื่อตัวอื่นก่อน
.
.
ต่างกับมนุษย์เหรอ ?

0 Comments:

Post a Comment

<< Home